Vandaag en gisteren uitgerust (hoewel) en de toerist uitgehangen.
Gisteren hebben we de ruïne’s van Gede (of Gedi) bezocht. Deze liggen op zo’n 16-17 km van het hotel in Malindi. Het is een bijzondere plek. Van ca. 800 – 1400 leefde daar een Swahili gemeenschap in een complete stad. Om de een of andere mysterieuze reden, men vermoed gebrek aan water, is de stad verlaten, vervallen en door het oerwoud overwoekerd. Er is geen enkel document of tekening van bekend. De Portugezen die de oostkust plunderden hebben de stad ook over het hoofd gezien. Nog steeds staat men voor raadsels: wie, wat, waar, waarom… Het is nu tot nationaal monument verklaard.
We zijn er met een TukTuk naar toe gereden en ik moet zeggen het is heel bijzonder. Vooral ook in combinatie met de aparte en soms gigantische bomen die deels door de muren heen gegroeid zijn. We werden rondgeleid door een jongeman die op een enthousiaste manier allerlei wetenswaardigheden vertelde. Echt iets om gezien te hebben.
’s Avonds met de 2 directeuren van de Jamaa Academy (Eldad en Mr. Kasibo) in ons hotel gegeten. In het hotel betekent buiten, want binnen is te warm en te benauwd. Gelukkig geen last van allerlei muggen.
Hieronder wat foto’s van de ruïne’s / bomen, maar ter plekke zien is veel mooier
Vandaag zijn we met een matatu door Eldad Omollo meegenomen naar het Watamu strand. Dat strand is mooier dan dat van Malindi, veel helderder en heeft bijzondere koraal formaties en koraal eilanden.
Ik heb mij weer staan te verbazen hoe Kenianen proberen een bepaalde plek te bereiken. Ik had van tevoren op Google Earth opgezocht hoe het er daar ongeveer uit zou zien. Daarnaast had ik mijn GPS mee. In Watamu aangekomen zijn we door allerlei smalle straten / stegen gereden en kon ik toen al zien dat een veel kortere en betere route mogelijk was. Maar ik maak daar geen opmerkingen meer over, ik denk er het mijne van.
Het was inderdaad een prachtig strand en verderop in de Indische Oceaan lagen een aantal koraaleilanden. Na onderhandelen over de prijs zijn we met een dhow naar één van de eilanden gevaren. Er lag ook een strandje aan de landzijde. Op het eiland aangekomen ben ik naar boven geklommen en heb genoten van het uitzicht en de op de koraalrotsen uiteenspattende golven. Daarna terug.
In Watamu is alles Italiaans. net als in Malindi dus pizza en spaghetti gegeten. Voor Eldad Omollo, ugali gewend, zijn het niet de leukste maaltijden. Terug naar het hotel met een hard scheurende matatu. Dieuwer maakte de nodige opmerkingen, maar die hielpen niet. We zijn gelukkig heelhuids thuisgekomen.
Vanavond een afscheidseten met Eldad en zijn partner Mr. Kasibo in een nieuwe “shopping mall” waar ook Nakumatt in zit. Veel gepraat en ook gelachen. Vooral over de cultuur van de Luo’s, hoe ze trouwen, man met meerdere vrouwen, positie van de vrouw etc. Over veel ervan verschillen we totaal van mening. Vooral Eldad is nog erg conservatief en vasthoudend aan de Luo cultuur. Maar we moeten het er mee doen. Morgen klaarmaken voor vertrek naar Nairobi.
Hier wat foto’s van Watamu strand en koraaleilanden
Verblijf Kenia - januari 2014 